Дзякуючы аналізам ДНК некаторыя даведваюцца пра падмену дзяцей
                
                    
                        PR dla Zagranicy
                    
                    
                        Natalia  Szymkowiak
                        
                        14.11.2018 15:44
                    
                                 
                
                
                    Калі сем’і знаходзяць сваіх сапраўдных дзяцей, праблемы толькі пачынаюцца. 
                
                
                    
                         pixabay.com/Public Domain CC0
pixabay.com/Public Domain CC0
                     
                
                
                
               
                
                         «Gazeta Wyborcza» піша пра выпадкі падмены дзяцей у шпіталях. Такія выпадкі ўсё яшчэ здараюцца. Толькі ў адной юрыдычнай канцылярыі адкрытыя сем спраў, тры ў працэсе падрыхтоўкі. Юрыст з гэтай канцылярыі Марыя Вэнтлянд-Валькевіч (Wentland-Walkiewicz) кажа, што кожны раз паўтараецца адзін і той жа сцэнар – дзяцей замяняюць у родавым аддзяленьні.
Такое здарылася ў сям’і Эльжбеты Зяліньскай. Два гады таму яе трыццацігадовы сын Мацей загінуў у пажары. Быў зроблены аналіз ДНК. Аказалася, што яна – не маці, а яе муж – не бацька Мацея. Верагодней за ўсё хлопца падмянілі ў шпіталі. Жанчына кажа, што заўсёды адчувала: нешта ня так, паколькі Мацей паводзіў сябе інакш, чым двое яе іншых сыноў, у яго былі сур’ёзныя праблемы з законам. Цяпер Эльжбета кожнаю цаною хоча знайсьці свайго сапраўднага сына, каб хаця б ведаць, дзе ён і ці шчасьлівы. Але знайсьці мужчыну ня будзе проста. Цяпер яму 32 гады, а ў той час, калі ён нарадзіўся, шпіталі былі абавязаныя захоўваць дакумэнтацыю толькі на працягу 10 гадоў.
Дарэчы, былі выпадкі, калі сем’і знаходзілі сваіх сапраўдных дзяцей, замененых у шпіталі. Па словах юрысткі, ніколі гэта не заканчваецца шчасьліва, праблемы толькі пачынаюцца. Тэарэтычна такія людзі павінны абмяняцца актамі нараджэньня, але гэта немагчыма – гэта так, быццам бы памяняцца сваім жыцьцём. Застаецца шмат адкрытых пытаньняў – між іншым спадчыны.
Gazeta Wyborcza/нг